کودکی بلهجه کرمانی دکتر پورحسینی

خوشا ان خردسالیهای زیبا /// که اندر کودکی نامم ابول(1) بود
بفهمی یا نفهمی فعل و قولم /// نماز و روزه ای و چهار قل(2) بود
نه اندر سر هوای بیش یا کم /// نه اندر کله حرف جزئ وکل بود
بدیدم دختر همسایه روزی /// لب دیوار ابول گویان دکل(3) بود
ابول کاکو(4) بده ان دامنم را /// که دامن خیس بود و بند شل بود
میان خانه دامانی تنک(5) بود /// که مثل صاحبش چاق و تپل بود
پریدم پشت بام و دیدم از شوق /// که دیگ شهوتش در قل وقل بود
ز گرما گرم جوش و شور مستی /// دو کفت(6) فربهش همرنگ گل بود
بمن خندید و بوسه خواست دادن /// غرض این بود و بونه(7) کهنه جل(8)بود
لبم اندر لب و ورد زبانش /// ابول جونم ابول جونم ابول بود
کنون ان طعم بوسه هست یادم /// کمی تلخ و کمی شیرین جو مل بود
پیام بوسه را اگه نبو دم /// که راه وصل را پیوند و پل بود
خدارا شکر یک عمری ابول وار /// براه عشق واصل پاک خل بود

1- ابول مخفف ابوا لقاسم
2- چهار سوره قران
3- خم شده
4-برادر
5- گسترده
6- گونه صورت
7-بهانه
8- پارجه بی مصرف